Hitman 3، جدیدترین نسخه هیتمن، به‌خوبی خط داستانی مأمور ۴۷ را به پایان می‌رساند، اما هنوز مشکلاتی دارد که باعث شده این بازی چند قدمی از فوق‌العاده بودن، فاصله بگیرد. داستان بازی دقیقا از پس از نسخه دوم آغاز می‌شود؛ جایی‌که مأمور ۴۷ متوجه هویت واقعی شدو کلاینت شده و حال با کمک گِری، دوست دوران بچگی خود، سعی دارد تا اعضای کلیدی گروه پرویدنس (Providence) را از بین ببرند.
این در حالی است که رئیس این گروه سعی دارد با گمراه کردن دیانا، رئیس مامور ۴۷، شرایط را برای این شخصیت دوست داشتنی سخت‌تر کند. روایت داستان در هیتمن 3 همانند دو نسخه پیشین، حس و حال سینمایی دارد و به‌خوبی داستان و هدفی را که برای بازیکن درنظر گرفته، دنبال می‌کند. ازاین‌رو در جریان ۶ مرحله ادامه ماجراهایی را مشاهده می‌کنیم که از سال ۲۰۱۶ شروع شده بود و حال به انتهای مسیر رسیده است.
استودیو IO Interactive به‌خوبی داستان و شخصیت پردازی کاراکترها را کامل می‌کند. به‌عبارتی، Hitman 3 را می‌توان یک پایان خوب و مناسب برای مأمور ۴۷ و هویتی دانست که به او داده شده بود. البته اشاره کنم که اگر دو نسخه پیشین سه‌گانه World of Assassination را بازی نکرده باشید، شاید درظاهر جزئیات داستانی را متوجه نشوید، اما تیم سازنده میان‌پرده‌ای را در ابتدای بازی تدارک دیده که کلیت داستان را برای مخاطب شرح می‌دهد.
بااین‌حال موردی که در بازی Hitman 3 همانند دو روی سکه عمل کرده، گیم‌پلی بازی و طراحی‌های مربوط‌به این قسمت است. هیتمن یک مجموعه اکشن مخفی‌کاری است که المان‌های مخفی‌کاری و همچنین طراحی مراحل، بزرگ‌ترین نقش را ایفا می‌کنند. اگر طراحی مراحل بازی جذاب نباشد یا المان‌های مخفی‌کاری، به‌گونه‌ای طراحی نشده باشد که شما را درگیر کند، به هیچ‌وجه از بازی مورد نظر لذت نخواهید برد.
در طول سالیان گذشته، بازی‌هایی را دیده‌ایم که با وجود المان‌های مخفی‌کاری، بازیکن ترجیح می‌دهد به المان‌های اکشن بازی بسنده کند و سمت مخفی‌کاری نرود. هیتمن همیشه به داشتن مراحلی سرگرم کننده و المان‌های مخفی‌کاری درگیر کننده معروف بوده است. شاید در بعضی از نسخه‌ها، شاهد اکشن‌تر شدن بازی بوده باشیم، اما IO Interactive در هیتمن 3، تاکید بسیار زیادی روی مخفی‌کاری دارد. چینش بسیار خوب المان‌های مخفی‌کاری بازی درکنار یکدیگر و قرارگیری آن‌ها در مراحلی که طراحی بسیار خوبی دارند، سبب شده تا بازیکن به‌جای اینکه بیشتر سمت اکشن و تیراندازی برود، به‌واسطه‌ی مخفی‌کاری و انجام مأموریت‌های داستانی، بازی را پیش ببرد.
هر یک از ۶ مرحله بازی Hitman 3 دارای سه مأموریت است که به‌واسطه‌ی آن‌ها، می‌توانید جدا از کسب محتویات داستانی بیشتر، مراحل را در شرایط درنظر گرفته شده از طرف سازنده به اتمام برسانید. جدا ازاینکه بعضی از این مأموریت‌ها خلاف یکدیگر بوده و باعث می‌شود برای تجربه‌ی مجدد آن مرحله ترغیب شوید، تیم سازنده از روش‌های متعدد دیگری هم درکنار مأموریت‌ها استفاده کرده است. به‌عبارتی، طراحی مراحل هیتمن 3 اصلی‌ترین نقطه قوت آن به‌حساب میآید و به‌خاطر پاداش‌هایی که ارائه می‌دهد، بازیکن را مجاب کرده تا به دفعات تعددی هر مرحله را تکرار کند. این روش‌ها و مأموریت‌ها اکثرا دارای المان‌های مخفی‌کاری هستند و بازیکن بدون اینکه جلب توجه کند، باید آن‌ها را انجام داده و اهداف را از بین ببرد.
برای مثال، این پاداش‌ها می‌تواند شروع بازی از نقطه دیگر محیط، کسب آیتم‌های بیشتر برای شروع بازی، آیتم‌های شخصی‌سازی ظاهر و موارد مشابه دیگر باشد. حتی اگر به سمت پاداش‌های کسب شده هم نروید، باز هم می‌توانید هر مرحله را به ۵-۶ روش مختلف کامل کنید. از نظر زمانی، یک دور تمام کردن بازی هیتمن 3 نزدیک به هفت ساعت طول می‌کشد، اما بالا بودن ارزش تکرار مراحل، موردی است که می‌تواند بازیکن را ۳۰ الی ۴۰ ساعت هم سرگرم کند.
موردی که در گیم‌پلی تاحدی بازیکن را اذیت می‌کند، سیستم مبارزات و تیراندازی بازی است. بعضی وقت‌ها برای ازبین‌بردن یک سرباز که عادی‌ترین لباس ممکن را هم پوشیده است، باید یک خشاب اسلحه خود را خالی کنید. درحالی‌که برای ازبین‌بردن نیروهای نظامی که لباس و جلیقه ضد گلوله پوشیده‌اند هم باید همین کار را انجام دهید. به‌عبارتی تاحدی سیستم تیراندازی بازی برخلاف موارد مخفی‌کاری، ساختار واقع‌گرایانه‌ای ندارد. متاسفانه سیستم مبارزات تن به تن بازی هم می‌توانست طراحی بهتری داشته باشد. استودیو IO Interactive سعی کرده از یک سیستم دکمه‌زنی برای این بخش استفاده کند، اما ثابت بودن مکانیسم مبارزات تن به تن و عدم استفاده از یک سیستم تصادفی، نمی‌گذارد بازیکن آنطور که باید و شاید با نبردهای تن به تن ارتباط برقرار کند.
همچنین هوش مصنوعی مورد دیگری است که عملکرد مناسبی ندارد. در بعضی از سکانس‌ها شاهد عملکرد خوب این بخش هستیم و با کشتن یک دشمن، سایرین به‌خوبی متوجه حضور شما در محیط می‌شوند. این در حالی است که در بعضی دیگر از سکانس‌ها، حتی اگر درکنار خود فرد هم حضور داشته باشید، متوجه شما نخواهند شد. البته در درجه سختی آخر بازی، شرایط کمی بهتر می‌شود، اما درحالت کلی هوش مصنوعی هیتمن 3 با آن استانداردی که در بازی‌های با کیفیت امروزی مشاهده می‌کنیم، فاصله دارد.
از نظر گرافیکی و جلوه‌های بصری، Hitman 3 تقریبا همان تجربه‌ای را ارائه می‌دهد که Hitman 2 در سال ۲۰۱۸ در اختیار کاربران قرار داد. بااین‌حال نورپردازی موردی است که هیتمن 3 را از نظر بصری جذاب جلوه می‌دهد. زمانی‌که در محیط‌هایی با نورپردازی بسیار خوب مثل مرحله دوبی یا چین هستید، به‌خوبی می‌توانید پیشرفت بصری بازی نسبت به نسخه‌های پیشین را در این بخش مشاهده کنید.
جدا از موارد مثبت و منفی گفته شده در بخش طراحی، طراحی چهره سربازان در اکثر مواقع همانند یکدیگر است و می‌توانید با راه رفتن درکنار آن‌ها، چهره‌های تکراری متعددی را مشاهده کنید. بااین‌حال تنوع محیط‌های بازی موردی است که سبب شده بازیکنان با سربازها، و شهروندان متفاوتی از نظر ظاهری روبه‌رو شوند. همین مورد سبب شده تا تکراری بودن چهره آن‌ها آنطور که باید و شاید خودش را نشان ندهد.
از نظر فنی هم هیتمن 3 عملکرد خوبی دارد و روی کامپیوتر، فاقد افت فریم یا باگ خاصی است و کاربرانی که کامپیوترهای میان‌رده گیمینگ هم دارند می‌توانند به‌خوبی از بازی هیتمن 3 لذت ببرند. موسیقی هم مورد دیگری است که در بعضی از مراحل به‌عنوان یک المان کلیدی ظاهر شده و لحظات متفاوتی را برای بازیکنان به‌وجود می‌آورد.
بااین‌تفاسیر، بازی Hitman 3 شاید از نظر گیم‌پلی و جلوه‌های بصری شباهت‌های بسیار زیادی به دو نسخه قبلی خود داشته باشد، اما به تکامل رسیدن طراحی مراحل و جذابیت بالای آن‌ها، سبب شده تا هیتمن 3 ارزش تکرار بسیار بالایی داشته باشد و تجربه‌ی کلی که ارائه می‌دهد، ارزشمند بوده و می‌تواند حسابی مخاطب را سرگرم کند. همچنین داستان و پایان‌بندی سه‌گانه World of Assassination هم به شکلی است که تمامی سوالات بازیکنان در نسخه‌های پیشین را جواب داده و یک نقطه پایان خوب برای یکی از بهترین کاراکترهای بازی‌های ویدیویی به حساب میآید.
دیدگاهها
حذف فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.